نتایج تثبیت کندگی رباط متقاطع پشتی

پیش‌زمینه: آسیب‌های رباط متقاطع پشتی حدود ۳ تا ۲۳ درصد آسیب‌های زانو را تشکیل می‌دهند. در موارد حاد کندگی رباط، توصیه به تثبیت می‌شود و در موارد مزمن، تثبیت هنوز مورد بحث است. پارگی رباط نیز نیاز به بازسازی دارد. در این مقاله نتایج تثبیت کندگی رباط بررسی گردید.مواد و روش‌ها: در یک مطالعه توصیفی، از ۴۰ بیمار مرد با میانگیی سنی ۲۷/۸۷سال با کندگی رباط متقاطع پشتی، که تحت عمل تثبیت با پیچ مالئول و واشر با رویکرد پوسترومدیال قرار گرفته بودند، ۲۰ بیمار با میانگین زمان پیگیری ۱۶/۰۲±۴۰هفته بررسی شدند. ۱۲ بیمار به‌صورت حاد یا تحت حاد و ۸بیمار پس از ۸ هفته از زمان آسیب درمان شدند. ثبات زانو با معاینه بالینی، و میزان رضایت بیماران با انجام کارهای روزانه و یا فعالیت‌های ورزشی بررسی شدند.   یافته‌ها: در تمامی بیماران، بهبود و پیشرفت وضعیت ثبات زانو در تست کشویی پشتی مشاهده شد. بیمارانی که به صورت حاد یا تحت حاد عمل شدند، در مقایسه با بیمارانی که به‌صورت مزمن درمان شدند، پیشرفت بهتری داشتند. آسیب منفرد رباط نیز در مقایسه با آسیب ترکیبی زانو با نتیجه بهتری همراه بود. از نظر کارآیی زانو، ۸ بیمار هیچ مشکلی نداشتند، ۷ بیمار فقط در فعالیت‌های ورزشی و ۵ بیمار در فعالیت‌های روزانه مقداری محدودیت داشتند. نتیجه‌گیری: تثبیت کندگی رباط متقاطع پشتی با رویکرد پوسترومدیال و تثبیت با پیچ مالئول و واشر آسان و رضایت‌بخش است. حتی درمان تاخیری کندگی می‌تواند مفید باشد. اما هرچه شدت ضایعات بیشتر باشد، میزان ضایعه باقیمانده پس از درمان بیشتر خواهد بود.